Chapter 28

Harry wyszedł godzinę po tym jak do niego przyjechaliśmy. Myślałam że porobimy coś razem, bo nie chciałam zostawać sama, ale miał ważną sprawę do załatwienia i nie mógł ze mną siedzieć. Można się było domyśleć co takiego musi zrobić. Nie miałam tylko już siły błagać go żeby tego nie robił, a on? Dobrze wiedział co o tym sądzę, i jak bardzo mi się to nie podoba. Miał wybór, poszedł robić to do czego był przyzwyczajony. Przyjdzie czas że przestanie, ale na razie nie chce się z nim kłócić. Egoistycznie nie? Ktoś właśnie może tracić córkę, siostrę, żonę, a ja na to tak po prostu pozwalam. Jednak sama jestem w kropce i nic nie moge na to poradzić. Leżałam cały wieczór na kanapie w salonie oglądając durne meksykańskie telenowele. Miałam się "rozgościć" ale tak mi się nie chciało że położyłam tylko torbę w sypialni. Nie wiem czy dobrze zrobiłam tak zostawiając brata. Oboje mieliśmy tylko siebie a teraz? Ja mam Harrego a on nie ma nikogo na kim może polegać tak jak na mnie. Jazmin zżerają cię wyrzuty sumienia. Czyli to co zawsze. Chłopak wrócił koło 23. Prosił żebym poszła z nim do sypialni, żebym przestała się tak przejmować. Co zrobię z tym, że nie umiem tak po prostu. Muszę trochę pocierpieć, później będzie lepiej. Odczuwałam to samo co kiedy nie widziałam chłopaka. Wszystko w środku mnie nie miało większego znaczenia. Tylko Harry dodawał mi otuchy, kiedy położył się koło mnie na kanapie i zasypiał powoli.
-Pogodzisz się z nim.- Wydukał w pewnym momencie, cały czas mając zamknięte oczy, gdy spojrzałam na niego. Uśmiechnęłam się delikatni i włożyłam dłoń pomiędzy jego loki dziękując że jest obok mnie. Poruszył głową prosząc o więcej dotyku, czułości, którą od razu ode mnie otrzymał. Wiedziałam, że nie na zawsze zostawiam brata, ale i tak było mi z tym źle, że wgl go zostawiłam.
-Myślisz?- Szepnęłam, wtulając się w jego ciało.
-Ja to wiem skarbie.- Jego ręka powędrowała pod luźną koszulkę którą miałam na sobie i zatrzymała się na moich plecach, delikatnie przyciskając mnie do ciała chłopaka. Przymknęłam oczy. Zayn mi wybaczy. Musimy tylko spędzić trochę czasu z dala od siebie. Wszystko będzie dobrze..

***

Dziś obudziłam się wcześniej niż Harry. Wyszłam z sypialni, do której najwyraźniej zostałam przeniesiona po tym jak zasnęłam. Starałam się wszystko robić najciszej jak potrafiłam. Szybko wbiegłam do łazienki i wzięłam prysznic. Tak bardzo spodobała mi się koszula chłopaka, że postanowiłam ją dziś założyć do jasnych spodni. No tak boże gadam jak dziewczyna. Jak już się ogarnęłam i zrobiłam te wszystkie poranne czynności zrobiłam nam śniadanie. Jajecznica moim zdaniem była najlepszym pomysłem. 

-Dzień dobry. - Harry wyszedł z pokoju, akurat kiedy kładłam talerze na stole. 

-Jak się spało śpiochu?- Zażartowałam kiedy podszedł bliżej i przytulił mnie do siebie. Zachichotał cicho.

-Wczoraj to ktoś inny był tym śpiochem.- Jego usta powędrowały wzdłuż mojego ramienia i w górę po szyi, za nim nie złapałam jego twarzy w dłonie i pocałowałam go. -Mam dziś cały dzień dla ciebie.- Puścił mnie i usiadł na krześle przy stole, ściągając mnie za rękę sobie na kolana. Brzmi super, szczególnie, że teraz mieszkamy razem i tak przez 24/7 najlepiej byłoby mieć go przy sobie. 

-Co zamierzamy robić?- Spytałam gdy szeroki uśmiech wkradł się na moją twarz. Miałam nadzieję na odpowiedź w stylu. " Po śniadaniu obejrzymy może jakiś film, potem zabiorę cię na obiad do jakiejś restauracji pod miastem no i na koniec dnia (bo przecież nie nocy, noc jest od czegoś innego) idziemy na randkę w magiczne miejsce, które od dziś będzie należeć tylko do nas." No tak ale takie rzeczy tylko w bajkach nie? 

-Załatwimy po śniadaniu jedną rzecz, potem pojedziemy do Louisa i Ali a na koniec to niespodzianka. - Hah. Pocałowałam go w policzek i wstałam maszerując na miejsce na przeciwko niego. Chwyciłam za widelec i zaczęłam skubać jedzenie. No mój wyimaginowany dzień troszkę odbiegał od reali ale może ta "niespodzianka" będzie super. To Harry po nim można spodziewać się wszystkiego. 

-Nic nie powiesz?- Spytał, wstając po herbatę. Pokręciłam tylko głową z uśmiechem. -Jak chcesz możemy robić coś innego ale pomyślałem, że chciałabyś spotkać się z Ali. - Spojrzałam na niego. Ali.. w sumie.. bardzo dobry pomysł. Ostatnio widziałam się z nią gdy przyniosła mi list, a potem nie miałyśmy już kontaktu, dobrze byłoby się z nią spotkać. List.. co ja z nim zrobiłam? Brałam go jak wychodziłam z domu.. a potem? Ah nie ważne. 

-Nie, nie. Dla mnie super. - Odpowiedziałam szybko. 

 Po śniadaniu Harry chciał wziąć prysznic. Po wielu próbach namówieniu mnie żebym poszła z nim, w końcu zrozumiał, że nie ma takiej opcji nawet. Czekałam na niego bawiąc się apaszką, którą wcześniej znalazłam u Harrego w szafie. Nie mam pojęcia co ona tam robiła, i co on chciał z nią zrobić, ale lubiłam ją strasznie więc wyciągnęłam ją z powrotem. 

-O szukałem tego.- Taak. Długo to ja się nią nie nacieszyłam. Chłopak wyszedł ubrany z łazienki i gotowy do wyjścia. Podszedł do mnie i zabrał mi moją zabawkę oplatając nią sobie nadgarstek. Patrzyłam uważnie co robi i po co mu to. Nie lepiej założyć jakąś męską bransoletkę czy coś?- Zawiążesz?- Wystawił ku mnie rękę. Chwyciłam za rogi i zawiązałam supełek na końcu. 

-Po co ci to? - Spytałam kiedy pomagał wstać mi z kanapy i szliśmy do drzwi wyjściowych ubrać buty. 

-Chcę mieć coś twojego. Tak jak ty masz moją koszulę. Wszyscy będą wiedzieć, że jesteśmy razem. - Nie rozumiałam, po co wszyscy mają to wiedzieć.. ale to nie miało jakiegoś większego znaczenia. Zeszliśmy po schodach na dół i już kierowałam się w stronę samochodu chłopaka, gdy ten mnie zawołał i wskazał na motor. O boże nie tylko nie to. Pokręciłam głową stawiając opór gdy ciągnął mnie za rękę. 

-Nie możemy jechać samochodem?- Spytałam, dając za wygraną i idąc za nim. 

-Będziemy wtedy wolniej na miejscu. - Wsiedliśmy razem. Od razu objęłam mocno chłopaka i przytuliłam się do jego pleców. Próbowałam przypomnieć sobie jak super było kiedy migały wszystkie światełka gdy jechaliśmy ale nic to jakoś nie dało, i tak się bałam. Ruszyliśmy. Starałam się nie zamykać oczu, ale jakoś czułam się bezpieczniej kiedy miałam je zamknięte. Ciekawa byłam tylko gdzie i po co jedziemy. Bo dziś na pewno nie pozwolę na to " załatwianie spraw" jakie miały miejsce wczoraj. Nawet nie ma takiej opcji żebym kiedykolwiek w przyszłości nie stawiała jakichkolwiek oporów. 

-Już jesteśmy.- Otworzyłam oczy i wzięłam głęboki wdech, gdy tylko stanęliśmy i zamiast ryku silnika usłyszałam głos chłopaka. Pomógł mi zejść,a moje oczy powędrowały natychmiast na bilbord tuż nad nami. 

-"Mechanik Iris" ? - Powiedziałam pytającym głosem kiedy wchodziliśmy do środka pomieszczenia przez otwarty garaż.

-Jest najlepszy. - Chwyciłam jego rękę rozglądając się dokoła i przyglądając różnym częściom do samochodów czy czegoś tam.. Może i dziwne ale nigdy nie byłam u żadnego mechanika, i nigdy nie przypuszczał że kiedykolwiek będę w takim miejscu. 

-Mark! - Harry krzyknął gdy znaleźliśmy się przy ladzie, która miała przypominać chyba kasę jak w normalnym sklepie, tylko bez wszystkich kluczy i wgl. 

-Harry! Jak się masz? - Gruby, męski głos dobiegał zza drzwi zaraz za ladą przez które zaraz wyszedł nieźle napakowany koleś z bródką i ścierą którą wycierał swoje czarne, brudne ręce. O fuj. -Oooo, przyprowadziłeś panienkę. 

-Moją panienkę więc się tak nie odzywaj. - Jego głos zmienił się z przyjaznego na bardziej wrogi ale wciąż uśmiech widniał na jego twarzy. Ścisnął mocniej moją dłoń. Facet podniósł ręce do góry w pokojowym geście. 

-Gotowe już? - Harry znowu się odezwał. Chciałam spytać co takiego ma być gotowe, ale nie starczyło mi odwagi. Mark kiwnął głową i machnął ręką żebyśmy szli za nim. Harry nie zawahał się ani chwili tylko od razu ruszył dokoła lady za drzwi, ciągnąc oczywiście mnie za sobą. 

-Oto i on.- Gdy doszliśmy do czegoś przykrytego szarym, wypłowiałym materiałem facet chwycił za niego i ściągnął go. Moim oczom ukazał się motor. Całkiem jak nowy i ani trochę nie było widać różnicy pomiędzy nim, a takim z salonu. 

-Wow - Wymsknęło mi się gdy Harry puścił moją rękę i podszedł do maszyny. Przyglądałam się jak wsiada na niego i odpala go z miejsca. Pojechał może z dwa metry prosto po czym zszedł i postawił go z powrotem na nóżce. 

-Dzięki stary, jesteś wielki. - Przybił piątkę ze starszym od siebie facetem po czym podszedł do mnie i znów chwycił moją dłoń.

-Miałem u ciebie dług. Jest twój. - Nie zajęło dużo czasu, kiedy wyszliśmy razem z nową zdobyczą Harrego przed warsztat. Postawił oba motory obok siebie i zaczął na nie patrzeć. 

-Po co ci drugi?- Spytałam.

-To nie dla mnie.

-A dla kogo?

-Prezent dla Louisa. Od nas wszystkich.- Zagięło mnie. Louis tak bardzo chciał mieć motor. Musieli się na prawdę przyjaźnić skoro Harry załatwił mu go bez większej fatygi. Przytuliłam go dając mu buziaka w policzek.

-Jesteś dobry Harry.. - Powiedziałam patrząc jak marszczy czoło w zabawny sposób.

-Bo się obrażę. - Czekaliśmy jakieś 15 minut zanim przyjechał Louis. Harry specjalnie kazał mu zamówić taksówkę żeby mógł z powrotem jechać na swoim nowym motorze. Nawet nie wiecie jaka radość była gdy się dowiedział że dostał od nas i Ali motor. Ali oczywiście o niczym jeszcze nie widziała, ale dowie się jak dojedzie do nas do mieszkania Louisa. 

____________________________________________

Taki normalny hehe

Jak tam?? bo ja NARESZCIE WOLNA! 

I zaczęły mi sie ferieee :D

Wyjeżdżam do babci dzisiaj wieczorkiem

A u babci nie mam internetu wiec nie wiem

Kiedy dodam kolejny rozdział ale za pewne jakos sobota-niedziela-poniedziałek

Tylko ze w przyszłym tygodniu.

Jak sądzicie co to za niespodzianka

którą wymyślił dla Jaz Harry? 

Nie macie jak nawet się domyślić haha

żadnych wskazówek ani nic. :p

Dziękuję za wszystkie komentarze skarbyy <3

Dedykacja: dla wszystkich bo wszyscy jesteście najlepsi <3

Next: sama nie wiem ale na pewno co koło 22-23-24 zależy kiedy wrócę od babci i bede miała internet:3 

BUŹKA!