Chapter 5

Już strasznie późno 18:30, za 30 minut ma tu być Harry ,a Zayn jeszcze nawet nie wyszedł. Siedzimy razem na kanapie w salonie i oglądamy jakiś denny talk show, wszystko by jakoś zabić ten czas a i tak nerwowo spoglądam co 10s na złoty zegarek wiszący po mojej prawej stronie, który jakby specjalnie przyspieszał. Mam 30 minut, żeby powiedzieć Zaynowi, że nocuję u Ali, wrócę jutro rano, ogarnąć się jakoś żeby wyglądać "fajnie" no i wyjść z domu, tylko Zayn musi wyjść przede mną. Kolejny raz spojrzałam na tykające wskazówki. Noga trzęsła mi się nerwowo i nie mogłam się skupić na tym o czym rozmawiają w telewizji.
-Ohh.. - Wyczekiwana reakcja Zayna. Nie wiem czy mam się cieszyć, że wreszcie wychodzi i wszystko będzie dobrze, czy płakać że już zaraz muszę się spotkać z chłopakiem, którego chyba nie chce znać. Zayn wstał z kanapy i poszedł do kuchni, moje ciało trzęsło się i robiło mi się coraz bardziej zimno, ale podreptałam za nim.
-Wychodzisz?- Spytałam udając, zupełnie niezainteresowaną i jakby wcale mnie to nie obchodziło. Spojrzał się na mnie popijając mleko ze szklanki i zmarszczył brwi.
-Nie, dzisiaj nie. -Odpowiedział odkładając pustą szklankę na stół. Otworzyłam szeroko oczy i zacisnęłam delikatnie ręce, żeby przypadkiem nie zauważył. A tak na prawdę wszystko we mnie pulsowało. Nagły napad stresu, strach.. Co teraz? Masz 20 minut żeby coś ogarnąć i okłamać Zayna. A najpierw przestać mówić do siebie w 3 osobie... 
-Emm.. - Zaczęłam niezręcznie starając się uspokoić szalone bicie serca. Brat znów spojrzał na mnie ze zmarszczoną miną. Jak coś podejrzewa to już po mnie. Nie mogę go okłamać. -Ja wychodzę, za chwilę. - Jeszcze żadne słowa tak ciężko nie przechodziły mi przez gardło. -Idę do Ali... - głośniejsze przełknięcie śliny - na noc. - Udało się. Powiedziałam to jak najlepiej mogłam, ale zaczęło mi się robić głupio kiedy kiwnął głową i wyszedł z pokoju. Odetchnęłam głośno. To tyle? Bez żadnych pytań? Z jednej strony to dobrze, obejdzie się bez niepotrzebnych kłamstw. Odwróciłam się i pobiegłam na górę do pokoju. Tylko że teraz jest problem, Zayn zobaczy Harrego jak tu przyjedzie. Wymyśl coś wymyśl... Wziełam telefon z szafki i otworzyłam skrzynkę odbiorczą żeby zdobyć jego numer. Wybrałam połączenie nie ma czasu na pisanie sms. Sześć sygnałów a za każdym mój oddech robił się coraz cięższy.
-Zaraz będę skarbie. - Usłyszałam gruby głos w telefonie. Serce podskoczyło mi do góry, aż cichy jęk wydobył się z moich ust.
-Em.- Miałam już chyba w nawyku nieporadne zaczynanie wypowiedzi.  - Spotkajmy się przy samym początku mojej ulicy, nie podjeżdżaj pod dom. - Powiedziałam szybko, a język plątał mi się słowo po słowie. Szybko się rozłączyłam i podbiegłam do szafy, przebrać się z dresów. Wyciągnęłam czarne rurki i białą koszulkę na ramiączka. Do tego jakieś dodatki, nie chciałam ubierać się "fajniej" stwierdziłam że nie ma takiej potrzeby i są różne znaczenia tego słowa. Rozpuściłam włosy i przeciągnęłam pare razy rzęsy tuszem.
Obejrzałam się jeszcze raz, chwyciłam małą torebkę i wyszłam.
-Nie bierzesz żadnych ubrań ani nic? - Zayn zatrzymał mnie w korytarzu gdy nakładałam buty.
-Em.. nie, w tym będę. - Chciałam jak najszybciej wyjść już otwierałam drzwi gdy chwycił za klamkę i nie pozwolił mi ich otworzyć. -Zayn...
-O której wrócisz? - Spytał patrząc na mnie z zaciekawieniem. Przewróciłam oczami grając niezadowoloną.
-Koło 10 już będę. - Zdjęłam jego rękę z klamki i wyszłam przez drzwi.
-Uważaj na siebie.. A może cię podwiozę co? - Jeszcze za mną wybiegł i zatrzymał mnie przy samej ulicy. Moje oczy natknęły się na ciemną sylwetkę na końcu ulicy. To Harry, jak Zayn go teraz zobaczy to... nawet nie chcę o tym myśleć. Odwróciłam szybko brata tak żeby stanął do niego tyłem.
-Zayn, ja chcę sama. Wczoraj cooś powiedziałam do domu. - Popchnęłam go w stronę drzwi i zaczekałam aż je za sobą posłusznie zamknie. Na szczęście patrzył na mnie a nie za mnie. Westchnęłam głęboko i pomachałam mu jeszcze gdy stanął w oknie. Teraz spokojnie dojść na koniec ulicy. Głęboki wdech i idę. Tysiące myśli zaczęły kłębić mi się w głowie. Co jeśli zgodziłam się spotkać z nieodpowiednim chłopakiem, jak Zayn się dowie, jak coś mi się stanie i już nigdy mi nie zaufa. Jeżeli wszystko pójdzie źle... Sylwetka chłopaka zrobiła się bardziej wyraźna, byłam coraz bliżej niego. Widziałam jego uśmiech, który o dziwo dodał mi otuchy gdy w obu jego policzkach pojawiły się małe dołeczki. Uśmiechnęłam się lekko pod nosem, lecz serce waliło mi ze strachu.
-Hej piękna. - Przywitał mnie grubym głosem z lekką chrypką gdy dzieliło nas 2 metry i zbliżył się w moją stronę wyciągając w moim kierunku ręce by mnie objąć. Wolałam się nie ruszać, gdy przytulił mnie do siebie. -Jaz - Szepnął do mojego ucha.

_______________________________________________
JEEEJ SZLABAN SIĘ SKOŃCZYŁ TO WRACAM!
Teraz jeszcze tylko zaliczyć matme
i wakacje :D
więc będę częściej od przyszłego tygodnia
a teraz też się postaram jak już się
naucze coś dodawać gdy tylko będę
miała chwilę.
A WY JAK OCENY? :D
TĘSKNILIŚCIE?